Vaste pinnen

Deze week zullen veel mensen niet snel vergeten. De moderne wereld staat op zijn kop door een minuscuul maar gevaarlijk virus. Onze persoonlijke wereld ook. Temidden van alle onrust zouden wij even een nieuw, tijdelijk visum gaan regelen. Ons oude visum kon niet meer verlengd worden, dus zouden we even een paar dagen het land uit gaan naar Singapore, en op de terugweg een weekje vakantie houden. Niet dus. We begonnen in Wamena en eindigen - mits alles goed gaat - in Nederland. Lees verder...

Zegen

Bijna was het niet door gegaan. Een paar maanden geleden hadden we al overlegd over de doop van Nathan, die zou samenvallen met het bezoek van mijn ouders. Nathan was aangemeld, in de kerk was het afgekondigd. Maar toch ging het bijna niet door. Eerst doordat we heel de week, iedere dag naar doopcatechese moesten. Maar ik had ook een training in een dorp gepland en miste dus minimaal twee dagen – dat kon niet volgens mijn oud-student die de catechese organiseerde. Gelukkig werden we toch toegelaten. Lees verder...

Mijmeren

Oudejaarsdag is een dag om te mijmeren. Na de oudejaarsdienst – hier om 9 uur ‘s ochtends – is er tijdens het bakken van oliebollen tijd om terug te denken. De weemoedige sfeer is iets minder, doordat het mistroostige winterse décor ontbreekt. Dat neemt niet weg dat het een dag is van gedenken en herdenken. Lees verder...

Hoax!

“Waar wij ons bezorgd over maken (…) is dat er mensen zijn die zendeling genoemd worden, maar die in Papua een andere verborgen agenda hebben,” zei vorige week een parlementarier van een islamitische partij. “Dat zouden de boosdoeners zou kunnen zijn, we mogen niet beschuldigen, maar het moet wel onderzocht worden.” Vanaf het begin van de onlusten in Papua wordt gewezen naar buitenlanders als de aanstichters, hoe onwaarschijnlijk dit ook moge zijn. Lees verder...

Angst

"Waarom zijn die ME-ers nu weer weg? Zijn wij het niet waard om beschermd te worden?" Het verschil tussen rassen staat op scherp. Tegenover de kerk is een nieuwe ME-post, dat geeft de mensen een gevoel van veiligheid. Maar als de ME-ers tijdelijk weggeroepen worden voor een andere taak, is er al snel onvrede: "Wij zijn het zeker niet waard om voor te zorgen. Ze zorgen alleen voor hun eigen mensen, de mensen van andere eilanden." Lees verder...

Vluchteling

Boordevolle tentenkampen, ziekte, kou of juist warmte, ontereddering. Dat was mijn beeld van vluchtelingen. Lesbos, zeg maar. Ik heb er nu een ander beeld bij gekregen. Warm onthaal door oude en nieuwe vrienden, een kamer in het MAF guesthouse, kinderen die gewoon weer naar school kunnen, zij het een grote school. Lees verder...

Wamena wereldnieuws

Het gebeurt niet vaak dat een provinciestadje in het wereldnieuws terecht komt. Meestal is dat geen goed teken. Zo ook deze week. Wamena haalde wereldwijd het nieuws vanwege grote rellen afgelopen maandag die uitliepen op brandstichting, moordpartijen, en een soort veldslag tussen Papuas tegenover leger, politie en milities. De schade is groot. Qua mensen, materieel, maar zeker ook mentaal. Velen vragen hoe het met ons gaat. Nu het ergste achter de rug lijkt, kan ik eindelijk even tijd vinden om een uitgebreide update te schrijven. Lees verder...

Feest in Landikma

Zaterdagmorgen, 5 uur gaat mijn wekker. Snel uit bed, wat eten en op de motor. Op naar Landikma, waar om 7 uur het feest voor het jubileum zal beginnen. De komst van het evangelie, 50 jaar geleden, wordt groots gevierd. De rit gaat voorspoedig, door de ijskoude lucht van de hoge bergen. Tot we de afslag naar Landikma nemen. Daar belanden we in de modder, op steile hellingen. “Lekker in de modder spelen,” zegt Lentera-collega Andy dan, terwijl hij de modder rond laat vliegen. Lees verder...

• <<
• <
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• >
• >>