Elco en Wijnanda van Burg zijn sinds 2014 in Papoea (Indonesiƫ) actief voor stichting Lentera. Ze versterken lokale partners en gemeenschappen met training, advies en gezondheidszorg.

Goede ontvangst in Lelambo

“Deze manier van trainen past heel erg bij ons,” zegt een van de deelnemers in Lelambo. Zelf zit ik me een beetje op te winden over het langzame tempo waarin de groepsdiscussie gaat. We zijn al zo’n anderhalf uur bezig, maar de meeste groepen hebben nog weinig opgeschreven. En ook is het niet helder of de spelletjes tussendoor nu veel opleveren.

Omdat ik de Mek-taal niet echt beheers kan ik de discussies niet volgen. Maar het blijkt dus dat er nog lang doorgesproken wordt over het spelletje. De groep moest een lange stok optillen, waarbij iedereen maar een vinger mocht gebruiken. Coordinatie is daarbij essentieel: iedereen moet het gelijk doen en er moeten geen mensen zijn die sneller willen gaan, want dan valt de stok. Het is een voorbeeld van samenwerking: als de een zich belangrijker vindt, of sneller wil gaan dan de ander, dan faalt het. 

Afgelopen week heb ik dus de eerste training voor Church & Community Mobilization gegeven in Lelambo, het gebied waar ik op wil focussen. Het is een classis met 12 gemeenten, die verbonden zijn met iets van 20 dorpen en bereikt kunnen worden met twee landingsbanen (in Tibul en Lelambo). Veel deelnemers moesten ver lopen; de verste dorpen zijn meer dan een dag lopen van het dorp Lelambo vandaan. In deze classis zijn net vijf nieuwe predikanten toegelaten: Isai, Ones, Natan, Bilusa en Joel. Drie zijn er al bevestigd. (De andere twee moeten eerst nog een vrouw vinden en trouwen; daar hebben ze nu tot november de tijd voor gekregen.) Ik heb ze allemaal in het verleden les gegeven tijdens hun opleiding en dat schept een goede band. Isai is de coordinator voor de trainingen en is nu de predikant van Lelambo-dorp. Prachtig om te zien hoe ze hun taken op zich nemen en hoe ook deze trainingen daarbij kunnen helpen. Deze eerste keer was het vooral een kennismaking met de bijbelstudies en andere activiteiten die erbij horen. Over ongeveer drie weken hoop ik er weer naar toe te gaan om dan samen met Isai voor iedere gemeente facilitatoren te gaan trainen.

Inmiddels zijn we weer al een maand terug in Wamena. Het voelt weer helemaal als thuis. Het werk is opgestart; deze training was weer al de derde training (eerst twee in Wamena). Ook bij Lentera en EYA Aviation (het vliegbedrijf wat we een paar jaar geleden gestart zijn) is genoeg te doen, vooral op organisatorisch en financieel gebied. Wijnanda is de eerst weken vooral erg druk geweest met het op gang helpen van het thuisonderwijs voor Coen en Sam. Dat loopt wel goed, maar blijft wel aandacht vragen. Komende week gaan Coen en Sam een halve week naar Bokondini, waar ze ingeschreven zijn bij de Ob Anggen middelbare school. Ze zullen daar allebei in een ander internaat verblijven en kunnen zo samen optrekken met de jongens daar. Het plan is om dat iedere maand een keer te doen. Maria en Nathan hebben het gelukkig erg naar hun zin op de internationale school. Hun Engels gaat ook snel vooruit; Maria was deze week voor het eerst Engels aan het praten op school. Nathan praat nog steeds honderduit in het Nederlands tegen juf Tika, met als gevolg dat de juf inmiddels in het Nederlands kan tellen. Hij begrijpt het Engels wel steeds beter en weet wat hij moet doen. Deze week zijn er testen op school; we zijn wel erg benieuwd wat hij er van gaat bakken. Dat maakt verder ook niet zoveel uit, overigens, want hij kan goed meekomen. 

 

Lelambo, met in het midden de landingsbaan.           Het kerkje van Lelambo. 

 

Groepsdiscussie tijdens een Bijbelstudie.                   Met de predikanten, vlnr Yudas (oude predikant), Isai, Natan, Joel, Ones, Bilusa en Peres Nekwek (predikant van Wamena en hoofd van de theologische school.