Elco en Wijnanda van Burg zijn sinds 2014 in Papoea (Indonesiƫ) actief voor stichting Lentera. Ze versterken lokale partners en gemeenschappen met training, advies en gezondheidszorg.

Good and bad luck

Soms heb je het weleens dat dingen positiever uitpakken dan je verwacht, soms juist minder goed dan gehoopt. Beide dingen kwamen deze week voorbij. Afgelopen week had ik in kliniek Kalvari les gegeven. Tegenwoordig ga ik elke vrijdag met de lokale staf over een thema praten. Afgelopen week was dat antibiotica. De normale gang van zaken in Indonesië is: heb je vage klachten, dan ga je naar de dokter. Er wordt bloed geprikt en ongeacht wat de uitslag is, je krijgt de volgende cocktail mee: twee soorten antibiotica, een pijnstiller, een vitamine-preparaat en met een beetje geluk krijg je ook nog Prednison mee. Dit doet echt pijn aan mijn Nederlandse hart. Antibiotica, dat geef je immers alleen als het écht nodig is, echt niet voor een simpel verkoudheidje ofzo. Daar waren de collega's het best wel mee eens na daar wat over doorgepraat te hebben. Afgelopen week, sprak ik een van de lokale collega's. Hij vertelde: "Ik zag een jongen die buikpijn had, toen heb ik bloed geprikt, ik zag niets wat bij een infectie hoorde, dus toen heb ik maar paracetamol gegeven." Goed bezig. "Daarna een meisje, verkouden en koorts sinds een dag, die heb ik ook paracetamol gegeven, want die was nog niet zo lang ziek en het zag er ook niet ernstig uit." Dat was best dapper van hem, want als kinderen koorts hebben, raken ouders makkelijk in paniek. Dan moet je best lef hebben om toch geen antibiotica te geven. Ik ben trots op hem!

 

Maar goed, soms heb je dus ook dat dingen niet gaan zoals je het wenst. Afgelopen week was ik brood aan het bakken. Voor het bruine brood maal ik altijd graan. Gelukkig heb ik daar een ding voor wat op de keukenmachine past. Dat ding is een soort trechter, het graan loopt dan naar onder in een ronddraaiding waar het vermalen wordt. Nu hoor je die maler vast te zetten met een schroef, maar deze keer dacht ik dat dat niet nodig was. Geen idee waarom, maar ik dacht dat het niet paste en dat ik die schroef nooit gebruikte voor dat ding. Probeer het je voor te stellen: een trechter vol met graan, daaronder een bak die gevuld wordt met meel. Men zette de keukenmachine aan, een paar seconden gaat dat voorspoedig, maar dan wreekt zich het feit dat de schroef er niet in zit... Het hele geval begint te draaien en schiet van de keukenmachine af. Dat betekent dat je aan de linker kant van de keuken, zover het oog reikt,  de vloer, het aanrecht en gasstel bezaaid zijn met graan, rechts heb je dan een paar meter graan met meel. Best akelig. Maar goed, snel opruimen en opnieuw proberen. Uiteraard wordt de opgeveegde tarwe gezeefd en hergebruikt, graan is immers duur en schaars. Intussen komt Elco thuis en ik vertel wat er gebeurde en demonstreer dat het lijkt alsof alles een beetje los zit (nog steeds geen gedachte in mijn hoofd over een schroef die minst). Voordat Elco ook maar een beetje advies kan geven zet ik het apparaat aan ter demonstratie, hopend dat het deze keer goed zal gaan. Dat gebeurt niet... Gelukkig helpt Elco stofzuigen en verklaart hij dat hij een schroef miste. Ik ben oprecht dankbaar dat de vriezer vol zit met brood en dat ik even niet geconfronteerd word met dit staaltje technisch inzicht. Volgende week zal ik er toch wel weer overheen zijn?