Elco en Wijnanda van Burg zijn sinds 2014 in Papoea (Indonesiƫ) actief voor stichting Lentera. Ze versterken lokale partners en gemeenschappen met training, advies en gezondheidszorg.

Ontregeld

"Mam, ik heb geen lange broek!" We gaan morgen vertrekken naar Nederland vanaf Bali, dus iedereen legt zijn kleren klaar. Lange broek, lang shirt, sokken aan, trui in de tas, jas op de pak. Maar nu heeft Coen dus geen lange broek. Hebben we net een beetje teveel weg gegeven in Wamena...
Intussen zijn we ruim twee weken terug in Nederland en bij aankomst was die lange broek toch wel nodig. Gelukkig konden we wat lenen en zijn online-winkels in Nederland reuze-snel.
De vraag komt regelmatig op ons af: zijn jullie weer een beetje gesetteld? En eigenlijk is dat best een beetje het geval, met een nadruk op dat beetje. We voelen ons niet zo ontheemd en vervreemd als afgelopen jaar. De school is bekend, de kinderen werden heel enthousiast terug ontvangen in hun klassen. Het huis is bekend, al voelt het nog niet helemaal als thuis. Maar het voelt toch al wel alsof het huis een goede vriend is, die zegt: welkom, leuk dat je er bent! Over een tijdje hopen we dat het huis als familie voelt en zou zeggen: ik heb je gemist, je hoort hier, blijf voorlopig maar.
Hoewel we onze draai aardig vinden, onze energie gaat nog snel op aan de gewoonste dingen. Ik kan bijvoorbeeld maar niet onthouden hoe laat de school begint en weer klaar is. Ik heb niet door welke datum het is en mis dus verjaardagen. Nathan z'n tanden worden maar af en toe gepoetst. Elke ochtend moeten de jongens vermaand worden om tanden te poetsen en haren te kammen, dat deden ze toch altijd uit zichzelf? Om vijf uur 's avonds schrik ik dat het al bijna etenstijd is en ik ben nog niet begonnen met koken; te druk met begeleiden van huiswerk en andere dingen. En ineens blijken alle schoenen te klein te zijn, dus dan maar vier paar schoenen besteld.

Het voelt als de hele tijd achter de feiten aanlopen, terwijl ik er toch wel van houd om de boel op orde te hebben en vooruit te denken.
Hoe het komt? Ik weet het niet. Zijn al deze regelmaat-dingen gekoppeld aan de context waar je woont? In Wamena had ik vaak 's morgens al dingen voorbereid voor het avondeten. En als Nathan naar bed ging, liep hij automatisch eerst naar de badkamer. Waarom bedenk ik dat hier dan niet? Het zal er vast weer in slijten, maar ook dit blijkt onderdeel te zijn van reïntegreren. Vooralsnog dan maar goed blijven denken en plannen, op tijd naar bed en vooral niet te boos zijn op jezelf als je wéér eens iets vergeet.

Noteer in uw agenda: op Deo volente 14 april hopen we in onze gemeente in Dordrecht wat over ons werk van de afgelopen jaren te vertellen. De presentatie zal te volgen zijn via het Youtubekanaal van de Julianakerk, zie voor meer informatie www.julianakerkdordrecht.nl. Meer informatie volgt ook op onze website.